به گزارش قدس خراسان، «تا همین چند سال پیش مردم این منطقه به خاطر مشکلات مالی نمی‌توانستند هر سال همه فرزندانشان را با هم به مدرسه بفرستند. پس بچه‌ها مجبور بودند سال در میان به مدرسه بروند؛ یک سال این بچه برود و برادرش کار کند یا در خانه درس بخواند. سال بعد نوبتشان جابه‌جا شود. حالا اما وضعیت خیلی بدتر شده است؛ آن‌قدر بد که دیگر توان مالی خانواده برای نوبتی مدرسه رفتن بچه‌ها هم کفاف نمی‌کند». این‌ها صحبت‌های یکی از فعالان اجتماعی فرهنگی حاشیه شهر مشهد است.
نوید سروآزاد که چندین سال است در منطقه قرقی مشهد فعالیت دارد و از نزدیک با خیلی از خانواده‌های نیازمند در ارتباط است، ادامه داد: حالا از یک سو به خاطر سخت‌تر شدن شرایط اقتصادی و از طرف دیگر به دلیل افزایش هزینه‌های تحصیل در مدرسه‌ها، خانواده‌ها فرزندان خود را از مدرسه برمی‌دارند و به کارهایی مانند زباله‌گردی و جمع کردن ضایعات می‌فرستند و این مسئله در مورد دختر و پسر هم فرقی ندارد.
وی در صحبت‌هایش از ازدواج زودهنگام دختران ترک تحصیل کرده در حاشیه شهر روایت کرد و گفت: خانواده وقتی توان تأمین هزینه‌های تحصیل دخترانشان را ندارند و قرار است برای کمک به معیشتشان او را در محیط‌های ناایمن به دنبال جمع کردن ضایعات بفرستند، چاره‌ای جز ازدواج در سنین پایین برایشان باقی نمی‌ماند.
سری به پیام‌های مردمی که در یک هفته اخیر به تحریریه رسیده، می‌زنم.
گلایه خانواده‌ها از گروکشی مدرسه‌ها برای کارنامه و نام‌نویسی!
مادر جوانی این طور نوشته است: «لطفاً آموزش و پرورش مشهد جواب من را بدهد. چرا موقع گرفتن پرونده کلاس ششم باید ۱۰۰هزار تومان پرداخت کنیم؟» یک شهروند دیگر در محله گلشهر گلایه‌اش را این طور مطرح کرده است: «از آموزش و پرورش خواهش می‌کنم به مدرسه‌های دولتی رسیدگی جدی داشته باشند. مردم توان پرداخت هزینه‌ها را ندارند».
شهروند دیگری که خود را کارگر ساختمانی از محله پنجتن معرفی می‌کند، در تماس با تحریریه قدس خراسان بیان کرد: «چرا هنگام گرفتن پرونده، از والدین پول می‌گیرند؟ این چه وضعی است؟ چرا همه چیز در مدرسه‌های دولتی پولی شده است؟ برای پرونده گرفتن، پول! برای نام‌نویسی، پول! برای کارنامه گرفتن باز هم پول! به خدا قسم برای قشر کارگر دیگر توانی نمانده...».
زن میانسالی تماس گرفته و با بغض گفت: «دخترم کلاس سوم است. امسال به کلاس چهارم می‌رود. در همان مدرسه باید پرونده‌اش را بگیرم و به شیفت مخالف بدهم؛ اما می‌گویند باید پول بدهید!»
پیام دیگری به دستمان رسیده که شهروندی این طور نوشته است: «من سه دختر مدرسه‌ای دارم. هرسال با این مشکل پول دادن برای نام‌نویسی مواجه هستم و باید برای هر کدامشان غیر از هزینه کتاب و لباس، سالانه ۳۰۰ یا ۴۰۰ هزار تومان بدهم تا آن‌ها را نام‌نویسی کنند. چرا کسی رسیدگی نمی‌کند؟ یک کارگر ساده که از عهده اجاره خانه و مخارج روزمره‌اش برنمی‌آید، چطور این هزینه‌های بالا را برای مدرسه بچه‌ها پرداخت کند؟ آیا فرزندان ما که قشر فقیر هستیم، حق تحصیل ندارند؟»
یک شهروند دیگر از درخواست هزینه ۳۰هزار تومانی تمبر برای تحویل کارنامه خبر داده است.
آنچه از مرور تعداد زیاد پیام‌های مردمی و گلایه‌ها مشخص می‌شود، دریافت هزینه نام‌نویسی بین ۱۵۰ تا ۸۰۰ هزار تومان در حاشیه شهر مشهد است؛ جایی که ضعیف‌ترین اقشار یا به تعبیر امام راحل «پابرهنه‌ها و زاغه‌نشین‌ها» که ولی‌نعمت ما هستند، زندگی می‌کنند.
موضوع را از رئیس اداره ارزیابی عملکرد و پاسخ‌گویی به شکایات آموزش و پرورش خراسان رضوی پیگیری می‌کنم.
محمد شم‌آبادی توضیح داد: در بحث نام‌نویسی، فقط پول بیمه و کتاب درسی اجباری است و در هنرستان‌ها نیز هزینه لباس کار را باید پرداخت کنند. غیر از این هیچ هزینه‌ای نباید دریافت شود و تخلف است. حتی کمک‌های داوطلبانه‌ای که مردم به مدرسه انجام می‌دهند باید در طول سال تحصیلی و با مصوبه انجمن اولیا و مربیان باشد که البته همان هم اجباری نیست.
وی گروکشی کارنامه دانش‌آموزان توسط برخی مدرسه‌ها را تخلف دانست و عنوان کرد: همکاران ما در اداره ارزیابی، موارد را رصد می‌کنند و تیم‌های نظارت و ارزیابی، این اقدامات را انجام می‌دهند. مدیران متخلف عزل و پرونده‌شان در کمیته انتصاب مدیران بررسی و تصمیم‌گیری می‌شود.
رئیس اداره ارزیابی عملکرد و پاسخ‌گویی به شکایات آموزش و پرورش خراسان رضوی در خصوص ریشه این تخلفات اظهار کرد: وزارت آموزش و پرورش و سازمان برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی باید کمک کنند تا سرانه‌های مدرسه‌ها تأمین و این پول گرفتن جمع شود.طبق برآوردی که سال گذشته داشتیم، حدود هزار میلیارد تومان سرانه مورد نیاز مدارس استان بود؛ اما عددی که پرداخت شد، حدود ۶۰ میلیارد تومان بود!
شم‌آبادی متذکر شد: اگرچه همچنان تأکید می‌کنیم گرفتن وجه در فصل نام‌نویسی ممنوع است؛ اما باید این معضل به صورت ریشه‌ای حل شود. هزینه‌های مدرسه هزینه‌های سنگینی است که اولیا باید به ما کمک کنند و اگر دستگاه‌های مسئول در این زمینه کمک نکنند، مدیر مدرسه چگونه تأمین کند؟ مدیری که هزار دانش‌آموز در دو شیفت دارد، هزینه‌های مختلف مدرسه ازجمله پول آب، برق، گاز، مایع دستشویی، کاغذ، گج و تعمیرات را چطور تأمین کند؟
وی در پایان خاطرنشان کرد: البته به این نکته هم توجه داشته باشید برخی مدرسه‌ها هنگام نام‌نویسی پولی دریافت نمی‌کنند و با کمک خیران هزینه‌های مدرسه را تأمین می‌کنند؛ اما معمولاً خوبی‌ها کمتر دیده می‌شود.
مرور منصفانه پیام‌های مردمی و اظهارات این مقام مسئول در آموزش و پرورش خراسان رضوی شاید در نگاه اول حکایت از ناچار بودن مدارس از دریافت هزینه به شکل‌های مختلف داشته باشد؛ اما این موضوع بیشتر از همه می‌تواند ناشی از ناتوانی و ضعف آموزش و پرورش در تأمین هزینه‌ها از مراجع قانونی، ساماندهی و فروش اموال مازاد و جلب کمک خیران باشد؛ ضعفی که دود آن مستقیم به چشم دانش‌آموزانی می‌رود که از سر فقر و ناچاری باید نیمکت مدرسه را ترک کنند و درس تلخ بی‌عدالتی آموزشی را در جمع‌آوری ضایعات یا کودک‌همسری بیاموزند!
خبرنگار: معصـومـه مــؤمنیـان
نظر شما